Meesterwerk
Zo hé, even een schuldbekentenis afleggen voordat we verder gaan. Op een of andere manier is de naam black midi, zelfs na het wellicht één keer te hebben gehoord, een regelrechte associatie met hiphop. Niet dat dat niet tof kan zijn, maar steeds als ik zag dat er nieuwe muziek was dacht ik, mwoaaaaa laat maar. Daarbij lag de gedachtegang dat het een formatie was uit ons buurland België. Ook dát is geheel incorrect. black midi is een band bestaande uit drie leden (vast) en komen uit London, jep, het Verenigd Koninkrijk dus. De heren Geordie Greep (zang/gitaar), Cameron Picton (zang/bas/synths) & Morgan Simpson (drums) denderen steeds maar weer door met nieuwe muziek zo ook nu. De eerste van het nieuwe album wat op 15 juli zal uitkomen onder de titel ‘Hellfire’.
Oké, dit is zo’n typisch geval van eindelijk. Naast het feit dat er gastschrijvers voorbij komen zoals Conjo Vergeer en Patrick Winkelmolen waar ook iedere keer weer nieuwe input en verrassingen in zitten, is dat ook dus mogelijk voor jullie schrijver zelf. black midi laat een mix horen van allerlei stijlen: postpunk, progressive rock, experimental maar ook jazz-fusion. Op hun laatste track ‘Welcome to Hell’ kun je stellen dat het allemaal terug komt. Het begint zoals het hoort in postpunk qua sound en de zang van Geordie is sleezy. Langzaamaan bouwen ze alles op want na een kleine twee minuten klinkt het grootser waarna er een soort chaos ontstaat en de sound omdraait richting wat jazz met rock invloeden. Als je denkt, horen we blazers? Dan klopt het helemaal. Richting de drie minuten lijkt alles te kunnen in dit nummer en vliegt het tempo omhoog, bouwen ze het terug, explodeert het eventjes, gitaarsolo ertussen en klaar. Wow, intens maar zó vet!