De meeste blaadjes zijn eraf, ik heb zelfs al moeten krabben. Het zijn de depressieve dagen voor Kerst. Gelukkig zijn er voldoende fijne songs voor bij een knapperend haardvuur ‘near you’. Het nieuwe (en misschien wel laatste) indrukwekkende album van Loupe is uitgekomen. Een plaat over opgroeien tussen de culturen van Ivoorkust, België en Nederland. “Bengeltje” Micha bracht met ‘Believer’ ook weer zo’n juweeltje uit. KRAM won de Amsterdamse Popprijs. De jury prees hun “explosieve urgentie, scherpe songs en overtuigende podiumpresentatie”. De Popronde caravan kan na dit weekend weer de stalling in en oja, de line-up van ‘Schaduwslag’ is uitgebreid met: My Girlfriend, Leah Rye, Tjels en Josua Peter.
Ieder vogeltje zingt …
‘A bird in a cage feels burdened by its wings’. Zet maar alvast in je agenda: 6 maart volgend jaar, bovenzaal hoofdstedelijke Popkerk. (Of Noorderslag natuurlijk, want daar zal Tjels ook spelen in januari). Handen wie daar bij is? “Jullie zijn allemaal gestoord!”. Je had erbij moeten zijn om het te snappen. Haar debuut EP ‘Loyal Friend of the Night’ zal in Paradiso gevierd gaan worden. Eerder dit jaar pakte ze de beker bij siso-wedstrijd ‘Mooie Noten’. Deze maand speelde ze in “de woonkamer”…. van het treinstation Woerden. Wat zoveel betekende, dat er tijdens haar show mensen ook chips en koekkies kwamen kopen en we dwars door haar optreden te horen kregen dat de trein naar Utereg was uitgevallen. Op de hoes van haar debuutsingle ‘The Puppet’ (2022) heeft ze nog één rood draadje vast. Tegenwoordig zijn dat er een aantal en er zitten ook blauwe tussen. Ze stellen de levensaders in ons lichaam voor. Haar verslavende single ‘All That We Are’ komt er zeker ook op. Bij 3voor12 zegt ze daarover: “Mensen duwen elkaar in hokjes, we passen ons aan aan wat de samenleving van ons verwacht. Terwijl dat zo zonde is, omdat ik geloof dat elk mens geboren is om uniek te zijn en we allemaal onze eigen talenten hebben“. Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar deze paradijsvogel doet dat wel loepzuiver!
Sterke botten
Net iets meer dan een jaar geleden, exact op mijn verjaardag vorig jaar, postte hij zijn eerste socials als aolo-muzikant. En wat mij betreft moet het raar lopen dat Josua Peter niet op Noorderslag speelt begin volgend jaar. ZO, dat is eruit! Josua is van 1995, en is daarom met zijn 30 lentes relatief oud om te debuteren. Laten we het erop houden dat hij eerst de nodige levenservaring heeft opgedaan. Deze maand hoorde ik zijn single voor het eerst op de radio en sinds lange tijd baalde ik dat ik onderweg was en niet gelijk op zijn naam kon google’n. Wat een geweldige stem zeg! De Zuid-Afrikaanse roots van zijn ouders zijn voor hem, als ik het goed begrijp, zowel een zegen, als een last. “Overal ben je anders, nergens is echt thuis” vertelde hij daarover bij Jan-Willem Start Op! In zijn andere band Biki Baya komen die warme roots juist prima van pas. Deze nieuwe act van Josua Vroegop (zoals hij echt heet) hoort bij die andere “nuchtere” kant. Debuutsingle ‘Bones’ verhaalt over accepteren dat je verleden altijd een stukje met je meereist en hoe juist tegenslagen je sterker kunnen maken. Als producer staat David Westmeijer op de hoes. Die ken je misschien nog al zanger van The Brahms. Hij speelt ook in de liveband mee trouwens. Omdat Cenzo Townshend (bekend van U2 en Snow Patrol) als mixer en Frank Arkwright (The Smiths, Coldplay) als masteraar zijn aangeschoven krijgt de boel ook gelijk een extra internationaal tintje. Laten we hopen dat zijn botten sterk genoeg zijn voor deze snelle zegetocht.
In de fijne kamer…
De eerste keer dat ik haar zag, zat ik op de vloer van het Apeldoorns raadhuis. Dat was inderdaad weer zo’n bijzondere Popronde-show die je niet zomaar vergeet. Het was ook vlakbij de plek waar de meeste nieuwe songs van Leah Rye zijn ontstaan, in een vakantiehuisje op de Veluwe namelijk. Op de laatste dag van vorige maand is haar tweede album ‘Room of Disbelieve’ uitgekomen. Om dat te vieren ging ze met haar band het land rond, ik trof haar weer bij de laatste van de 6 shows, in d´Ekko in UUuu. De band had er duidelijk zin in, wat een fijne avond. Het album heeft een compleet verhaal in 12 tracks, te beginnen met de ‘Sleep Mantra’ (I am not harmed, I am not alarmed) omdat je door alle zorgen en onzekerheden soms niet meer zo goed kan slapen, tot de “zelfverzekerde” afsluiter ‘I Will Overcome’. Bij Heaven Magazine vertelt ze: “Ik was heel onzeker. Ik moest aan nieuw werk beginnen en dacht: dit kan ik eigenlijk niet meer. Die onzekerheid vormt een rode draad door de plaat”. Ik kwam haar weer op het spoor toen ik haar single ‘Fade Into You’ hoorde. Ik vind hem een soort “spannend”. Het nummer beschrijft hoe je jezelf kunt verliezen in een relatie, dat kan, maar hoeft niet altijd positief te zijn. En dat samen met die verslavende zanglijnen. Deze ‘Room of Disbelieve’ is een hele fijne kamer.
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is. Dit zijn de VINKJES van NOVEMBER 2025:
v Josua Peter – Bones (Wat een klankkast deze gast)
v Jackie & The Facts – The Square (Niemand verdiend het om op het schavot te komen)
v Fit – Little Something (Geen kleinigheid, deze boys hebben mijn hart gestolen)
v My Girlfriend – She Don’t Mind It (Iedere nieuwe is weer een feestje, en dat is niet erg)
v Queen’s Pleasure – The Drop (Heb ik al gezegd dat ik naar 10 januari uitkijk?)
