Het mini Noorderslag is alweer geweest. Popronde 2023 eindigde namelijk in de warme hoofdstedelijke Milkyway. Toch denk ik hier enkele acts gezien te hebben die voor het “echte” ESNS wat mij betreft nog bevestigd moeten worden. Speaking of.. wat een fijne nieuwe van THAMES hè? En wanneer komt die single van HIQPY nou eens uit? Een dag ervoor zag ik hoe het Utrechtse DB’s (alvast) werd gesloopt door HOOFS en BOWL tijdens de releaseshow van die laatste. MARATHON doet binnenkort letterlijk underground met hun ‘Basement Tour’. Langzaam verschijnen ook steeds meer line-ups voor de warme festivalzomer online. Ben zooo blij met mijn eindejaarsbonus!
What world we live?
Het waren verwarrende tijden deze maand. Het waren de Limbo’s die 2 dagen mijn gemoed bepaalden. Een dag na de verrassende verkiezingsuitslag was ik in het Rotterdamse voor de releaseshow van het debuut van Cornelius Leonardus. Zijn doopnamen waarbij hij vernoemd is naar zijn beide opa’s. De krullenbol speelde er zijn grootste show tot nu in LantarenVenster, we kunnen wel zeggen in zijn tweede thuisstad. Volgens de aankondiging is dit album een hoopvolle oproep tot verbinding. Of zoals hij zijn show begon: ‘een zoektocht naar vrijheid‘, maar net even anders dan bij de politiek, voegde hij er snel aan toe. Hij liet bij 1Limburg optekenen dat hij de jaren na zijn conservatorium nodig had om weer inspiratie op te doen. Vertrok met een camper de wijde wereld in, deed een opleiding tot regressie/hypnose-therapeut en ontmoette zijn muze, (lees vriendin) die je letterlijk op de albumhoes samen de vrijheid in ziet stappen. Vanuit de tijd dat ik hem solo met zijn gitaartje in een rumoerige Popronde kroeg zag tot in deze theaterzaal, valt zijn innemende persoonlijkheid enorm op. Zijn oprechte bezorgdheid in de titeltrack: ‘In what world will our kids live?‘ Het is misschien zijn opvoeding of zuidelijke roots. Zijn opa’s waren er via erfstukken ook bij deze avond, er werd op een accordeon gespeeld en er stond zo’n een verlichte wereldbol op een tafeltje. Tijdens de show leek deze het te gaan begeven, maar tijdens het slotakkoord gaf het weer een stralend licht … voor een mooie toekomst. Oja die verbinding, ik zie weinig overeenkomsten, ze hebben beide een opvallend kapsel misschien?
To live… and Die
Je hebt het vast al eens meegekregen. In de popzalen van de Domstad is tijdens optredens nog wel eens een massale ~UUuu~ te horen. Er blijken backstage zelfs briefjes te hangen voor met name buitenlandse artiesten, dat het publiek daar niets slechts mee bedoelt, maar dat men de stad liefkozend UUtje noemt. Utrecht is tegenwoordig de standplaats van de band Aestrid en ook de stad waar deze maand (in De Helling) het nieuwe, inmiddels 7e album ‘Youth Care’ gepresenteerd werd. Met zo’n titel snap je natuurlijk gelijk dat het geen gezellige sing-alongs voor op pakjesavond zijn. Van de vorige platen weten we dat onverwerkte trauma’s uit het verleden altijd al de thema’s voor de band zijn geweest. Dat heeft de link tussen de bandleden of beter vrienden, nog verder versterkt. De basis voor dit nieuwe album werd in de eerste periode van corona al gelegd. Dat was voor iedereen natuurlijk een moeilijke tijd. In plaats van elkaar vast te houden leken ze elkaar in die periode juist te verliezen. Na de eerste paar songs begon zanger Bo Menning met de zin: ‘Ik had niet gedacht dat we hier nog zouden staan’, om na een enorm diepe zucht, een veelzeggende stilte te laten vallen. Zijn bandmaten begrepen heel goed wat hij bedoelde, er was even geen oogcontact onderling mogelijk. Het werd meer duidelijk toen hij de aantallen suïcide en pogingen daartoe benoemde. Stond ik dan, op een kille herfstavond in een volle popzaal, waar je mijn koude rillingen bijna letterlijk zou kunnen horen. Enkele titels van deze plaat schoten door mijn hoofd. ‘Death wisher’ en de laatste single ‘To Live… and Die in Uuuu…’
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is. Dit zijn de VINKJES van NOVEMBER 2023:
v Sonic Whip – Spinning Around (Zou ook best met mijn broer zo’n stoere rockband willen hebben)
v Real Farmer – Inner City (Als je met Personal Trainer en The Klittens mee op tour mag hoor je officieel bij The Industry toch?)
v Sons Of Dew – Catch-22 (Eindhovûh! De.. rockste. Wat een verslavende single)
v Solomon – Envelopes (De shows vorig jaar al mijn live favoriet, nu eindelijk als single!)
v Tusky – Crow without Caws (Juiste energie om ook echt die kick onder je kont te krijgen)
