Niet alleen Willem Smit was in voor een praatje, ook toetsenist (alleskunner) Abel Tuinstra en bassist Ruben van Weegberg kwamen lekker erbij zitten aan de tafel voorafgaande het optreden op Mama’s Pride. Net terug vanuit Brighton waar ze op het showcase festival The Great Escape speelden en nu weer ‘gewoon’ in Nederland. Daar de kiosk ‘kapot spelen’ en het festival afsluiten. Hoe ze op het podium zijn, zijn ze ook aan tafel. Ontspannen, gezellig maar wel vol overtuiging. Tijd om het gesprek aan te gaan en eens kijken hoe de vlag erbij hangt.
Foto’s Jonny Ladeur.
We duiken er maar meteen in: wat vinden jullie van de term ‘georganiseerde chaos’.
(lachend) Ja, die snappen we wel hoor. Maar het is concreter ofja strakker dan je wellicht zou denken! Willem is echt ‘chef plaat’ en alles is in totaliteit wel heel erg gestructureerd opgezet. Live kan het dan daarentegen weer alle kanten op gaan, het verandert echt iedere keer. Dus qua songs kan het dan iedere keer weer anders uitpakken. Dat houdt het ook lekker fris en zorgt er ook voor dat iedereen scherp blijft. Je ziet of hoort soms dingen en daar spelen we op in.
Past het dus dan ook meer bij de muziek dan de band?
Ja, dan toch wel meer bij de muziek. Het kan zeker beetje chaotisch overkomen, allerlei klanken door elkaar heen. Maar uiteindelijk bouwen we een fundament en creëren we alles erom heen. Natuurlijk zit er hier en daar ook chaos bij onszelf. Maar willen toch vooral ervoor zorgen dat alles lekker strak klinkt.
Iets anders met chaos, iemand als Bumble B. Boy. Hoe belangrijk vinden jullie support aan jonge/startende acts?
Ja nou, we zijn zelf liefhebbers! Maar weten ook het belang ervan. Wij hebben zelf met De Staat dit ervaren. Andersom dus. We gaan zelf graag naar shows en dan zien we acts waar we enthousiast van worden. Daarbij kunnen we zelf natuurlijk kiezen wie we willen hebben in ons voorprogramma. Dus is Bumble B. Boy bijvoorbeeld meegegaan op tour. Het moet bovenal goed voelen.
Willem en Ruben, jullie hebben al ervaring opgedaan bij Palio Superspeed Donkey en Canshaker Pi. Waren die twee bands achteraf gezien een perfecte opstap naar Personal Trainer?
Het was in ieder geval niet zo gepland, het is er echter wél gewoon zo van gekomen. Dat die ervaring helpt, staat buiten kijf. Je hebt gewoon door die twee bands ook begrip voor bepaalde omstandigheden tijdens Personal Trainer of juist soms een ander verwachtingspatroon weten te creëren. Positief en negatief. Daarbij was het destijds ook wel een andere structuur. Nu is Willem hier dus de echte leider en daardoor is het wel anders dan de voorgaande bands. Desondanks neem je zeker genoeg mee tot waar we nu zijn. Het zou raar zijn om het niet te doen.
Neem je dan ook heel duidelijk bepaalde do’s or don’ts mee?
Poeh, in ieder geval niet heel erg bewust. Het gebeurt eerder organisch. Je creëert een plan en probeert hier dan mee te werken. Natuurlijk is het zoals bij alle andere ‘veranderingen’ dat je dingen meeneemt. Ervan leren wat positief is, maar sommige dingen kunnen dan ook negatief uitpakken. Hoe dan ook, hoe het nu is bij Personal Trainer, is het zeker niet verkeerd!
Eerst was er tevens veel variatie in samenstellingen, nu duidelijk vastigheid. Bewust?
Ja, dat is wel een bewuste keuze. Omdat we dus nu wel een vaste kern hebben, kunnen we ook veel gestructureerder aan het werk. Dat merk je ook in alles als je naar de plaat kijkt. Je groeit veel meer, het is strakker en verloopt gemakkelijker en dat helpt in alles. Anders was het lastiger met het opnemen en zeker met het spelen. Nu weet je meteen als Willem iets doet, daar moeten we in mee. Of als Kick op een bepaalde manier inzet, dan kunnen we dat verwachten.
Voelt deze periode, deze doorbraak, als ‘eindelijk’?
Uhm, nee eigenlijk niet meteen als eindelijk… We hadden het niet echt verwacht maar wel gehoopt dat we dit uiteindelijk zouden kunnen realiseren. Maar het is wel wat we graag doen: muziek maken en die muziek dan ook live spelen! En dat er dan vervolgens reacties op komen, die enorm positief zijn, is dat natuurlijk heel erg fijn. Uiteraard zien we dit niet als einddoel, je wilt naar meer dingen toewerken.
Waar willen jullie dan naartoe werken? Of wat zijn de doelen met Personal Trainer?
Nou, als je kritisch bent, kan het altijd beter. Meer publiek krijgen, meer constantheid, meer durabel, soms meer in dienst van elkaar spelen. Daarnaast willen we gewoon graag nog vaker de rivier oversteken. Dus concreet: meer naar het buitenland en ons territorium uitbreiden. Hahaha! Aan de andere kant is het ook enorm belangrijk om het leuk te hebben en te houden. Gelukkig is dit een heel leuke band om in te zitten en kunnen we het enorm goed met elkaar vinden.
Dus al met al kan het volgende album alleen maar beter worden..?
(lachend) Het is in ieder geval de insteek en nu moeten we het nog gaan waarmaken! Wij gaan er in ieder geval vol voor.
