Dossier Duivels – JULI 2025
Ook onze zuiderburen hebben een hele fijne alternatieve muziekscene hoor!. En misschien zelfs nog wel meer dan bij ons een groot, gevarieerd festivalaanbod. De grote namen als Oscar and the Wolf, Soulwax, Pommelien Thijs en Baltazar ken je vast al, maar wist je bijvoorbeeld dat Sylvie Kreusch dit jaar op het hoofdpodium van Rock Werchter speelde? Kids met Buns deze maand een show op het Roemeense Electric Castle hadden, Ào en Dressed like Boys op Pukkelpop gaan spelen, The Haunted Youth met Teen Rebel sinds deze maand in de reboot van ‘I Know What You Did Last Summer’ te horen is, Triggerfinger met de nieuwe bassist Geoffrey Burton opnieuw de grote festivals plat speelt en dat Das Pop (met Bent van Looy) na 13 jaar óók weer speelt en zelfs nieuwe muziek heeft uitgebracht. Omdat het vakantietijd is even een keer geen Dutchies maar (rode) Duivels. Amai, goesting om te ontdekken!
When it Storms…
Op het festival Rock Olmen in… Olmen, waar ik hem deze maand gelukkig weer live zag, was hij het positieve rustpuntje tussen al het gitaargeweld. Isaac Roux was voor mij dé reden om naar het Belgische gehucht, want meer is het niet, in De Kempen af te reizen. Zijn debuutalbum ‘Troubled Waters’ zit sowieso al maanden vastgeroest in mijn auto, onderweg had ik het album ook alweer 2x volledig van voor naar achter én dus met “golden light mee kunnen galmen”. Weblog ‘Dansende beren’ noemde het album al een “Herfstbloeier”. Voor mij voelde het als de eerste lente zonnestralen dit jaar. Dat begon overigens al in januari tijdens Eurosonic waar hij ook, op een beetje ongepaste plek, in de aula van het gymnasium onder het verlaagde plafond me volledig te pakken had. Maar man, wat viel die show daar lekker “in the right place!”. Of om in nog meer metaforen te spreken, de hele wereld buiten had ondertussen kunnen vergaan. Louis De Roo, zoals hij in werkelijkheid heet, studeerde songwriting aan de LIPA (Liverpool Institute for Performing Arts), de muziekacademie van Paul McCartney. In zijn thuisland begon het balletje daarna te rollen toen hij een demo van zijn debuutsingle ‘White Rose’ (herfst 2022 red.) naar StuBru stuurde. Inmiddels heeft hij zowel Rock Werchter als Pukkelpop kunnen afvinken. Allemaal grote, drukke plekken waar, als je niet vlakbij in het oog van de storm zou komen, je niet door hebt hoe mooi de rust daar binnen kan zijn.
That girl!
Wie jarig is trakteert toch? Op haar verjaardag in mei deelde Alice Mae haar zomerhit ‘Some Girls’ met “ons”. Ze zingt daarop over hoe sommige vrouwen aan een ideaalbeeld blijven vasthangen terwijl je toch vooral jezelf zou moeten zijn. “But that ain’t me!”, kopt deze jonge rockchick hem gelijk even in! Zonder blikken of blozen speelt ze een Swifty-rockcover. “want Taylor is ook best een beetje rock hoor!” Haar birthday-song leverde haar zelf ook een mooi cadeau op: een goed gevulde festivalagenda en een hele grote hit in ‘De Afrekening’, de hitlijst van StuBru (Na zeven weken nog steeds klimmende en deze week op nummer 5, vlak onder Lola Young). Het balletje begon dit jaar gelijk lekker te rollen toen ze in januari op diezelfde zender met de single ‘Better Ways’ tot een van de ‘Nieuwe Lichting’ werd uitgeroepen. Een track over alle gekkigheid waar je als jonge twintiger mee van doen krijgt tegenwoordig. Check vooral ook een van de akoestische versies van die song op YouTube. Daar blijkt des te meer hoe goed die track écht is. Stond ik me daar een partij te fanboy’n in Nieuwpoort en Olmen deze maand, kwam tijdens die rockshows plots “een keyboard van links” voor haar ballad: ‘If I could call you’. Als ze toch eens haar jongere girly zou kunnen bellen dat het allemaal wel goed zou komen want zie nu even haar huidige “rockstar-life”. Daar hoort overigens ook een tour in het Bûtelan bij toch? Ik weet zeker dat ik niet de enige ‘ollander ben die haar shows tof vindt.
StuuterDuufkes
Het was een feestje zoals een punkshow behoort te zijn. Met dat stuwende ritme, publiek met vuisten in de lucht, hier en daar een crowdsurfer en een zanger die de teksten met de nodige uitroeptekens over de menigte uitstort. De enthousiaste groep voor hun neus was duidelijk groter dan alleen directe familie. Waarom kende ik deze gasten niet? Is vast een lokaal bandje van hier? Technisch klopt dat dus want de show was op een krappe 30 minuten van het dorp Nijlen waar The Priceduifkes in 2003 hun zegetocht begonnen. Toentertijd nog stuiterende 16-jarige pubers die graag een van The Ramones hadden willen zijn. Leuk zeg, dus ook een beetje lokaal talent op het festival. Blijken ze vorig jaar 8 shows in Japan gespeeld te hebben, samen op tour met evenzo ‘Kempenzonen’ Equal Idiots. Oja, ze kwamen koud terug van een paar shows in Italië en ze hadden nu eigenlijk óók weinig tijd want er stond nog een show op het programma die dag. Er werd luid meegebruld met de tracks van hun nieuwe album ‘Dancing Dirty’ wat ze vorig jaar gevierd hebben in de “zaaltjes” AB Club en Trix om vorige maand de grote zaal van de Ancienne Belgique te vullen. Weblog ‘writteninmusic.com’ beschreef het album met: “het puberale sarcasme, de kritische blik en de onvermijdelijke liefdesballades”. Oké, de bandleden zijn zelf ook niet meer van die piepkuikens, en zanger Kristof ‘Lenny’ Lenaerts (zelfs nog geen veertig) vond halverwege dat hij op zijn leeftijd wel een korte pauze verdient had om vervolgens er weer vol in de duiken, euh duifken!
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is.
Dit zijn de VINKJES van JULI 2025:
v Roméo Elvies & Oscar and the Wolf – Ceiling (fantastique collaboration musicale des Flandres)
v Alice Mae – Some Girls (Soundtrack van een warme rocky festivalzomer)
v The Haunted Youth – Emo Song (Ook deze emo kruipt weer diep onder mijn huid)
v Sylvie Kreusch – Cloud 9 (Deze flamboyante engel fladdert er weer fijn op los)
v SONS – All Gold (Zijn iedere weer alle nieuwe trommelvliezen meer dan waard)
