SixSuperSaturdaySongs. De naam zelf zegt het al. Gewoon even 6 fantastische vaak uiteenlopende nummers die gewoon een extra spot verdienen. Het kunnen gloednieuwe tracks zijn maar ook iets wat al langer op de plank ligt en toch nog even aandacht moet krijgen.
Primaat
Die ster van Primaat is rijzende en rijzende en rijzende. Tijdens de Popronde groeiden ze per show en nu hebben ze afgelopen maand op Eurosonic in Groningen gespeeld en daar de boel afgebroken. Stilzitten is geen optie, dat moge duidelijk zijn want met ‘Eindeloos’ droppen ze weer een nieuwe sterke song. Het gaat over iemand die altijd druk is, nooit stilstaat en alleen maar aan het overleven is en ze noemen hem Frank. Iedereen kent er wel eentje.. Niet? Vanaf het begin staat het weer als een huis. De afwisseling tussen de rap en zang, de hiphop en funk, de rust en energie… Het klopt weer van begin tot eind! Dit is allemaal een opmaat naar de EP ‘Roze Bril’ welke ze gaan releasen tijdens maarliefst drie(!) shows.
Cavolo Nero
Vreemd dat deze zeskoppige Utrechtse formatie nu pas voor de tweede keer verschijnt op CamielMusic maar ze verdienen het zonder meer. Hoe kun je nou niet genieten van hun afrobeat, groove & psychedelica? Nou dan! Hun nieuwste track is getiteld ‘Nomad’ en dit is een ode aan de Sahara en tevens de desert blues waarbij de inspiratie is gekomen door de zandvalleien, de nomaden en de muziek die zij vertolken. Als je het zo hoort tekstueel maar vooral muzikaal, kun je je zonder meer verplaatsen in die trektocht, wellicht met een kameel die naast je loopt. Anyway… ‘Nomad’ is in ieder geval een opmaat naar meer. Eind van deze maand, op 23 februari om precies te zijn, zullen ze hun EP ‘Nachtschade’ releasen! Let’s groove!
Waan
Misschien krijg je als de titel ‘Bang’ ziet staan twee gedachtes. Bang in de zin van angstig of bang in de zin van een grote knal. Als je vervolgens de muziek krijgt te horen van deze Belgische formatie, weet je vrij snel dat het gaat om de eerste. Waan is vijfkoppige formatie uit Brussel bestaande uit frontman Michiel Geluykens (zang, gitaar), Mathieu Le Boudec (keys), Wouter De Schutter (gitaar), Thijs De Block (bas) & Bram Scharre (drums). Je kan het zonder meer mysterieus noemen, dromerig maar ze weten wel de aandacht te trekken. Dit komt zonder meer door de zang en tekst. De thema’s zijn omgaan met verandering, verlies en onzekere tijden en hier gaat het over dat er ondanks alle angst nog altijd hoop gloort. Mooi in elkaar gezet.
Niko
Waar het eerst best een poos heeft geduurd voordat we het album van dit Haagse gezelschap konden verwachten, is er nu alweer een nieuwe song te beluisteren. 2019 kwam Niko overigens voor het eerst voorbij, time flies…! Dat self-titled album was een sterke overigens. Indiepop maar dan misschien net wat meeslepender, puurder. Die lijn trekken ze door met op ‘Like It Is’ waarbij het een easy going vibe heeft maar toch ook de pop invloeden die lekker voelen. Dat heeft zonder meer ook te maken met de zang van frontman Nik van den Berg. Dat ze afgelopen tijd veel hebben gespeeld met stadgenoten Son Mieux is overigens zeker te horen op dit nummer maar het heeft wel een eigen sausje.
Four Eyed Faces
Aangezien het optreden in de lockdown periode niet kon, niet mocht, begonnen Mike Visser, Stef Woestenenk en Paul Diersen met het maken en opnemen van eigen songs. Natuurlijk al met een goede staat van dienst, dus ze weten van wanten. Het bevalt goed want ondertussen hebben de heren zelfs al twee EP’s/albums uitgebracht. Het is een mix van jaren ’60 en ’90, pop, gitaar en samenzang. Het is puur, het is eigentijds, het is vooral wat ze natuurlijk zelf mooi vinden. ‘Swinging Doors’ is hun laatste wapenfeit en ademt precies de genoemde vibe. Overigens kan live spelen nu wél en daar hebben ze Nathan Meinen en Martijn Boland voor gevonden dus is alles compleet: muziek maken én het laten horen.
Melqui
De vorige keer toen Melqui voorbij kwam was het heerlijk zomers, nu flink wat graden minder. Desondanks blijft dit wereldgezelschap de aandacht trekken. Vanuit het Conservatorium in Amsterdam en dan de jazz en klassieke kant, hebben ze elkaar leren kennen en zijn ze deze band gestart. Ze hebben begin december hun album ‘Your Smile, s’il vous plaît’ uitgebracht onder leiding van frontman Lautaro Hochman. Waar we al Portugees hebben gehoord, is nu ook Engels en Frans te horen en het blijft allemaal heel erg puur, ingetogen en lieflijk. Het zijn namelijk niet zomaar wat nummers, het album is in feite een volledig verhaal, een liefdesverhaal om precies te zijn. Om toch één track eruit te kiezen… ‘Otra Vez Polenta’.
