Dit is de laatste van mij.. euh mei! Dit weekend viert FIT haar debuutEP met een heus eigen festival. Is eindelijk de 2e van Hiqpy verschenen. Dit weekend hebben ook de eikels Dauwpop overgenomen (zo noemen ze vanaf nu hun muntjes). Na bijna 20 jaar na het succes van The Sheer heeft zanger Bart van Liemt een geweldige solosingle uitgebracht. Het hoofdstedelijke Claw Boys Claw gaf aan dat ze na december na ruim 40 jaar gaan stoppen met touren. Misschien komt er wel nog nieuwe muziek. Op de Zwarte Cross wordt er ook steeds meer gestopt. De investeerder heeft bloed aan zijn handen, en daarom zeggen bands als Hang Youth en cabaretier Youp van het Hek af. Na de verdrietige persoonlijke verhalen van S10 en Marcel van Veenendaal vorige maand, moeten we nu een ‘lichtje laten branden’ voor Freek.
Duuzend!
Sinds een jaartje of 7,5 mag ik me de presentator van de Indie Chart noemen. Een wekelijkse hitlijst met de beste indie en alternative tracks van eigen bodem van dat moment. Deze maand hoorde je daar de 1.000ste editie van. Het werd uiteindelijk een soort extra verjaardagsfeestje met leuke cadeautjes enzo. Er waren namelijk heel veel bands die wel een felicitatie wilden inspreken wat naast heel leuk, ook heel vlijend was. Met 1.000 edities bestaat deze lijst dus al ruim 19(!) jaar. Niet iedere week komen er 40 nieuwe tracks binnen, maar met 8 à 9 per week kom je op ongeveer 8.500 tracks die je vaak bij ons voor het eerst te horen krijgt. Als je die allemaal achter elkaar af zou spelen heb je bijna 3 weken dag en nacht non-stop toffe muziek. Goed idee trouwens! Iedere zondagmiddag vanaf 12 uur mag ik je bijpraten over onze helden via www.indiexl.nl/luister-indiexl. Blaudzun is bijvoorbeeld onze hofleverancier, tot nu mocht ik 34 tracks van hem draaien, maar De Staat (30st) en Pip Blom (28st) zijn gelukkig ook niet te vermijden. Voor Marathon zijn het er ‘pas’ negen. Maar die hebben dan weer allemaal het goud mee naar huis gekregen. Ook is tof dat we er vaak snel bij zijn als er nieuwe acts opstaan. Hiqpy, FIT en Badminton deden het goed bij ons. Wat zeg je? Of ik hier een beetje trots op ben…. ;)!
Live in the moment…
Dat ik muzikaal een eighties kid ben wist je al toch? Misschien is dat wel omdat die Engelse new wave tracks vaak direct onder mijn huid gaan zitten. Misschien staat zwart me ook gewoon goed. Bands als Joy Division en Depeche Mode en iets recenter Interpol en Editors. Al blijf ik er niet zo in hangen als de personage in de track ‘Nostalgia’. In ons land zijn er gelukkig ook bands die dat donkere aantrekken en die jengelende gitaar om hun schouders hangen. Mijn nieuwste verslaving heet: La Promenade Violence uit Haarlem. De bandleden hebben hun roots (naast NL) in Italië en dus Verenigd Koninkrijk, zanger Justin Jackson komt van daar. Begin deze maand presenteerden ze in de lokale popzaal Patronaat hun tweede EP: ‘Failures, Future, Past’. Ik ben zo enthousiast dat ik daar een ticket voor gekocht had, om pas later te realiseren dat ik die avond helemaal niet kon. Begin dit jaar trok de band samen met de Vlaamse producer Reinhard Vanbergen naar zijn Robot Studios Gent (België) om deze verslavende tracks op te nemen. Opener ‘Human’ is gelijk raak. “Live in the moment” oftewel probeer zoveel mogelijk van ieder moment te genieten. Omdat ik die laatste kans gemist hebt hoop ik daarom dat ze snel nieuwe shows gaan aankondigen!
Ich bin ein Berliner…
Het verlaten vliegveld Tempelhof in Berlijn doet sinds eind 2022 dienst als opvangplek voor gevluchte Oekraïners. Een verhaal in de podcast ‘New Men’ over het nieuwe Solo album begint op die plek. “Waar ik het jaar ervoor nog makkelijk met mijn skatebord rolde, ben ik nu houterig in mijn bewegingen en kom amper vooruit“. In het weekend dat dat album uitkwam, was ik in café De Florin in Utrecht waar tijdens het radioprogramma ‘Spijkers met Koppen’ de release gevierd werd. Wel met een bittere bijsmaak. Frontman Michiel Flamman schuifelde met een wandelstok naar het podium en vertelde tijdens de uitzending dat hij “higher was dan ooit in zijn leven“, want hij had op de dag dat het album uitkwam net een chemo gehad. Ik schrok een beetje! Hij is maar een paar jaar ouder dan ik… De grote K heeft zich bij hem gemeld. Het moet zeker twintig jaar geleden zijn, dat ik hem in datzelfde café een microfoon onder zijn neus mocht houden over het geweldige debuutalbum uit die tijd ‘Songs ’n Sounds’. Toen besefte hij, en ik zeker niet, hoe voorspellend zijn songs zouden zijn. “And I put my worries in these songs and sounds, While the world came down, I just stood my ground, For a chance to come around” (Songs and Sounds uit 2004 red). Juist toen de wereld een paar jaar geleden stilviel, pakte hij na vele jaren zijn gitaar weer op. De afsluiter van het nieuwe album is ‘Bring The Light’ geworden (pfff) en in de huidige single ‘Do It All Again’, klinkt wel wat vriendelijker toch? Het geeft dit album ongewild zoveel meer lading. Het jaar na corona was er op dat vliegveld een geweldig festival. ‘Tempelhof Sounds’ wat tot nu geen nieuwe editie kent, omdat het dus als opvang dient. Daar had ik toen natuurlijk gelijk naartoe moeten gaan, het leven maakt namelijk gekke sprongen.
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is. Dit zijn de VINKJES van MEI 2025:
v Jackie & The Facts – If This Is Love (then I don’t want it) (En dit is pas het begin. Dat wordt heulveul spierpijn van het dansen na de Popronde)
v Fit – Life So Nice (Met dit jeugdig enthousiasme geloof ik dat het leven een groot feest is… toch?)
v Bart van Liemt – Here’s To Forever (Mag ik dan bij jou? Coldplay eat your heart out)
v Hiqpy – Red Flag Magician (Niks moeilijke tweede, you know you can trust me and I…)
v Bongloard – Get Fucked (Deze fijne was nog even rond blijven tollen sinds vorige maand. Wereldhit!)
