En plots was ze daar ‘weer’: Joan Franka. Hoe fijn, te gek, verwarmend! Met deze tekst maakte ze bekend dat ze haar album zou uitbrengen: ‘Jarenlang heb ik deze plaat verborgen gehouden voor de wereld. 6 jaar lang om exact te zijn. Deze plaat is met liefde gemaakt in een periode waarin ik mezelf niet durfde te zijn. Ik release deze plaat in een periode waarin ik mezelf omarm’. In 2012 kreeg ze bekendheid door haar deelname aan het Songfestival, dat was dat, nu een dikke streep eronder en door. In 2019 was eigenlijk de échte ontdekking door de Popronde. Doet Joan daaraan mee? Ja!! En hoe! Daar liet ze al horen dat er zoveel meer in het vat zat. Toch heeft het vervolgens nog even geduurd om alles naar buiten te brengen. Gelukkig mag de hele wereld ernaar luisteren want het is een geweldige plaat.
De titel ‘Luba The Baroness’ is al een verhaal an sich. Dat was haar alter ego na een helse tijd tijdens en na het Songfestival en dat heeft haar naar het schijnt absoluut gered. Er waren al enkele tracks uitgebracht, in ieder geval bij CamielMusic online gekomen. Opener ‘The End’ heeft een James Bond sound van heb ik jou daar. Dat je hiermee start; dat is echt meesterlijk! De groove is vanaf de eerste seconde iets spannends, dan wordt het groots & meeslepend. De stem van Joan neemt je mee op avontuur en dat avontuur wordt ook versterkt door de clip. De puzzelstukjes vallen ineen. Door naar ‘What Do You Want’, eentje met een tempo van seconde één van heb ik jou daar. Met een tekst ‘I’m running from myself, I don’t know why but I need help‘ is het wel met een serieuze toon geschreven en dat is niet onlogisch wetende wat allemaal is geweest. Maar met de urgentie en power hoe Joan het brengt, goeie genade! ‘Funny When You’re High’ laat ons weer wat andere elementen horen en ook dit zit weer vol teksten waar je U tegen zegt. Je merkt dat het album eentje is met veel ervaringen en dat ze het inderdaad heeft gebruikt om sterker te worden.
Een relatief rustmoment krijg je bij ‘Money on Drugs’ maar aan de andere kant is dit ook weer een intense. Klein beginnend, echt luisteren naar Joan waarbij de titel en de tekst absoluut voor zichzelf spreekt. Daarin zit de kracht maar ook om het zo klein te houden met alleen op het eind een kleine upgrade wat ook weer past bij de track. Dan een die we al kenden: ‘Bad Boy’. Eentje met ontzettend veel flair, met veel power en attitude. Het past Joan als een warme jas. De combinatie van de eigenzinnige, geweldige stem en dat met het muzikale geweld. BOH! Het nummer gaat over het los komen van een giftige relatie maar stiekem toch soms terugverlangen naar die hoge pieken die je hebt gehad. ‘My Man’ heeft ze als laatste uitgebracht en staat zelfs op vinyl: opgenomen in de Electrosaurus studio van Pablo van de Poel (hele album overigens) en dus op VARIOUS ARTISTS – ELECTROSAURUS VOL. 2 te horen. Wil je een podcast erover horen? Check! Ook deze heeft weer een andere vibe te pakken: spannend, doortastend en zweverig tegelijk. Afsluiter ‘Happy With Her’ laat ook weer een bepaalde periode in het leven van Joan horen die niet niks is. Misschien zegt de titel ook wel genoeg, maar als je het hoort met alleen gitaarspel en de emotionele stem van haar is het lastig om afgeleid te raken. Breekbaar maar knap eind.
