Wat een man
Het was december 2020… De ‘kennismaking’ met Max Poolman, en wat voor een. Het was natuurlijk de sound die meteen een indruk achterliet waar je U tegen zegt. De kracht, de rauwheid, de overtuiging voel je onmiddellijk en zal ook niet meer los te laten zijn. Dan het verhaal, na een skateboard ongeluk zorgden aangetaste zenuwen in zijn hand ervoor dat gitaar spelen steeds moeilijker werd, iets wat wel essentieel is voor deze man. Maar door de focus te leggen op het herstel, hard ervoor te werken is er een stijgende lijn gekomen. Het leverde uiteindelijk een geweldige EP ‘Bucking The Tiger’ op en afgelopen jaar tevens een geweldige editie van de Popronde waar hij zijn verhaal in 21(!) steden heeft mogen uitdragen. Nu dan absoluut tijd voor nieuwe muziek.
Het plan is dat er eind van dit jaar wederom een EP op de planken zal liggen en daarvan is nu in februari het startschot. Het nummer ‘White House Road’ is echter geen eigen song maar een bewerking van een Amerikaanse zanger en tevens grote inspiratie voor Max zelf: Tyler Childers. Het is dus eigenlijk wel een eigen nummer geworden want de bekende geluiden komen terug. De country, rock en folk die Max zo ademt. Het is natuurlijk een teamprestatie geworden want hij heeft gewerkt met vaste producer en gitarist Jeroen Egge, Tim Koning op drums, multi-instrumentalist Jesse Koch en mocht je banjo of mandoline horen is deze gespeeld door Graeme James, bevriend geworden en vaak gespeeld tijdens de Popronde. Verder is er assistentie gekomen van niemand dan Bas van Wageningen, bekend van Di-Rect. OK! Afspelen maar, Je krijgt er absoluut een grote glimlach van op je gezicht.
