Wat? Birth of Joy.
Waar? Nieuwe Nor, Heerlen.
Wanneer? Sinterklaasavond, 5 december 2014.
De avond was eindelijk daar, de avond waar we allemaal op hadden gewacht: Birth Of Joy in de Nieuwe Nor te Heerlen. 5 december, pakjesavond, sinterklaasavond, Birth Of Joy avond. Nadat ik ze al eerder dit jaar al op Pinkpop gezien had, was ik enorm blij dat ze ook een clubtour deden. Een tijdje voordat de CD Prisoner uitkwam ben ik eigenlijk pas ingestroomd, maar vergeet het andere werk ook niet: dat is super! Live natuurlijk nóg gruwelijker en energieker!
Ik begin even met de vermelding van het voorprogramma: Heymoonshaker. Normaal ben ik juist alleen van de mainact maar deze twee gasten pakten me helemaal in (geinige woordspeling voor 5 december)… Twee mannen: 1 zanger/gitarist en 1 beatboxer. Dat klinkt zo in eerste instantie als een hele vreemde combinatie: Het is werkelijk geweldig.
Andy Balcon, beatboxer, produceert zoveel geluid en doet werkelijk ongelofelijke dingen. Het is niet normaal dat hij in zijn eentje een hele band kan vormen. Komt daar de gitarist bij, Dave Crowe, hij heeft een stem die je werkelijk versteld doet staan, beetje a la Paolo Nutini maar dan iets meer schor en een enorm veel blues in zijn stem. Luisteren die hap, hier een linkje, live: Heymoonshaker. En ook een clip: Heymoonshaker – Colly Drop.
Door naar hetgeen waar ik eigenlijk voor kwam maar dus iets moois bijkwam: Birth Of Joy. Drie gasten die geweldige psychedelische rock & roll maken! Kevin Stunneberg, zanger/gitarist, Bob Hogenelst, drummer & Gertjan Gutman, toetsen. Dat zijn alle ingrediënten voor een knallende, oorverdovende show. Of zoals ze zelf zeggen: Sixties on Steroids.
Het was een bomvolle show: opkomen (Kevin heeft loopt op krukken, voet in gips en zit daarna op een box), niet teveel zeggen maar meteen gaan spelen. Dát is de kracht, dát is de duidelijke passie wat ze alledrie ook uitstralen.
Na een paar nummers vraagt zanger Kevin het publiek wat dichterbij te komen, aarzelend gebeurde dit ook. Het duurde een tijdje maar dan wordt er toch meer gedanst en goed gerockt door het publiek. De sfeer was er in ieder geval wél.
De hele show werd afgewisseld tussen oudere muziek van eerdere CD’s en natuurlijk nummers van hun laatste CD, Prisoner (link naar de CD recensie).
Muzikaal steekt het gewoonweg geweldig in elkaar. Daarbij zijn er ook nog lange, strakke, lekkere solo’s waarin eenieder kon excelleren. Gertjan helemaal gefocust op zijn orgel (doet halverwege de show zijn jasje uit en het pakje shag zit nog vrolijk in zijn borstzak), Bob die zijn kunsten toont achter de drums en kan zich lekker uitleven & Kevin die zittend toch zijn energielevel hoog houdt door lekker gitaar te spelen.
Natuurlijk ga ik het een beetje vergelijken met de show die ik op Pinkpop gezien heb… Daar kón Kevin het podium op en af rennen, daar was het 50 graden, daar was het drukker, daar waren er moshpits. Het is qua intensiteit niet te vergelijken maarrrrrrr… het gaat mij altijd om de muziek: Die is geweldig goed, die is kwalitatief en die is altijd retestrak.
Is er een mogelijkheid om deze drie gasten te zien ergens komende tijd of misschien weer op een festival komende zomer.. Dan doe dit, je zult er géén spijt van hebben…!!
Na afloop heb ik een interview gehad met de heren, dit interview zal heel snel ook online komen, wait & read all about it!
Hier uiteraard weer een nummer van de mannen, live opname op Pinkpop:
Birth Of Joy – Three Day Road.
