Gelijk even stoer doen. Ik was bij het HELE festivalseizoen van Tape Toy van dit jaar. Helaas voor was er voor hen maar één festivalshow. Maar ik was erbij om te stuiteren op oa een paar toffe nieuwe songs. Laat dat album maar komen hoor! Augustus was de maand van UnmuteUs. Bijzonder indrukwekkend om zoveel mensen op de been te zien voor een sector waar ik tot een jaar geleden zelf best graag in had willen werken, maar nu van zeg, ‘ik weet niet of ik in dezelfde situatie zo flexibel zou kunnen zijn’. Ik hoorde Jett Rebel zeggen: ‘mijn passie wordt gewoon weggezet als leuke hobby voor in het weekend’. Van die maestro zag ik overigens een hele toffe show van 2,5 uur non-stop volle bak gaan in het Bostheater in Ommen. Als je niet zo gemotiveerd bent hou je dat nooit vol. Iets leuks om naar uit te kijken dan? Er lijkt deze week nog een nieuwe single van de legendarische Afterpartees uit te komen. Op 10 september verschijnt dan eindelijk het debuutalbum ‘Words To Live By, Suits To Die In’ van Queen’s Pleasure en een dag later start de Popronde!
Het sprookje van…
Let op: Dit verhaal vertelt een beetje als een sprookje. Er was eens… een band van 2 Zwolse broers. Arjen en Vincent Hilberdink beginnen zo’n 15 jaar geleden met hun eigen band The Horse Company. Of eigenlijk heette het in het begin nog Horse. Ze maakten 3 albums, waarvan in Texas, werden geroemd en geprezen, maar die ene wereldhit bleef uit. Toen de neven, (Arjan Pronk en Jeroen Hobert) tevens ritmesectie zich bij dialectband Bökkers aansloten, was het in 2013 gedaan met de band. Quote van de site van VICE in dat jaar: “Daarom: The Horse Company, bedankt. Jullie zijn nu officieel de beste Nederlandse band die nooit echt is doorgebroken. Da’s toch ook donders mooi, of nie dan?”. Anno nu, blijkt dat niet snel daarna Arjen als Horse begonnen is met het schrijven aan zijn soloplaat. Want… muzikant ben je voor het leven heb ik wel eens gehoord. Maarja, laten we zeggen, er kwam steeds weer iets tussen. Studio te druk, ’n writersblock, geen banddruk, toch een sociaal leven. En toen beste kindertjes,… toen kwam er plotseling een Herder langs, die ging het paard aansporen om die nieuwe tracks toch maar eens op te nemen. Die herder heeft trouwens de voornaam Matthijs en is toevallig ook de producer van het derde album “Calypso” van The Horse Company. Lang sprookje kort. Sinds 27 augustus ligt het album ‘Orca’ van Horse in de winkel. Een plaat voor de échte Indie lover en dan wordt je al snel vergeleken met een band als The War on Drugs. Leuk wikiweetje: in september 2011 stonden The Horse Company samen met hen op het podium van Perron 55 in Venlo. Mijn persoonlijke favoriet is nu al Truly Gone, die als een echte wereldhit rondjes in mijn hoofd blijft tollen. Nu de plaat er is moet het natuurlijk ook weer (zodra het kan) live gespeeld worden. En raad eens wat? Zijn oude bandfamilie haakt weer aan, en er wordt alweer gefluisterd over een nieuw album van de The Company. En ze leefden nog lang…
Rock ’n Roodkapje
Het was lang, heeel lang geleden dat ik mijn oordoppen in mijn oren nodig had. Terwijl ik ze toch standaard bij me heb. Altijd! Deze maand zag ik de rockers van Shaemless in de Rotterdamse betonbunker Roodkapje. En ja.. daar waren die doppen wel effe nodig. Hoewel ik natuurlijk nog op een vaste plek moest blijven zitten, ging de band even lekker los. Met name zanger Daan Sturm weet de aandacht goed naar zich toe te trekken. Toegegeven, natuurlijk had ik al eerder van ze gehoord, maar vraag me niet naar de tracks op hun eerste 4 EP’s. Inderdaad ‘Shaemless I t/m IIII’. Begonnen als bandje op de basisschool en ook al jaren een eigen plek/studio op het terrein van d’Opa en d’Oma van gitarist Tom. Dat zal vast een beetje afgelegen liggen zodat ze net zoveel herrie kunnen maken als ze zelf willen. De band had 2020 sowieso al gepland staan om te bouwen aan het debuutalbum. Maar zonder optredens kon alle energie naar het schrijven ervan. Via de site kan je ze nu ook nog helpen bij de crowdfunding oftewel het pre-orderen van het album. De eerste single was Appreciate. Hoewel het niet de bedoeling, was schreven ze daarin de onmacht tijdens de eerste lock-down van zich af. En nee, je snapt dat dat geen track voor Knuffelrock 080 is geworden. Ze zaten in die tijd zeg maar ‘opgesloten’ in de kelder van art-gallery NEUS in thuisstad Nijmegen. In april mocht ik die track al draaien als nummer 1 van de Indie Chart. De volgende twee singles doen qua sfeer en sound daar gelukkig niet aan onder. Dat doet veel goeds vermoeden voor het hele album toch? Misschien omdat zij al een lange tijd niet gespeeld hadden, maar het ging er die vrijdagavond hard op. Met zweetparels op het hoofd, een gevallen microfoonstandaard en ondertussen nog een applausje voor de barvrouw vragen. Maar het enthousiasme van de ladies op de eerste rij toen Daan zijn shirt uittrok was misschien wel het beste moment. Daar heb ik echt schaamteloos hard om moeten lachen.
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is. Dit zijn de VINKJES van AUGUSTUS 2021:
v WALL FLWR – Please Don’t (Het geweldige debuut van dit muurbloempje kan ik heel lekker op stuiteren)
v Culi. – Blabber Mouth. (18-jarig muzikaal talent, zijn experimenten zijn zeer verslavend)
v The Visual – Waves (Omdat het The Visual is…. punt!)
v Box Of Kings – Smoke on the Horizon (We only know) (Doe deze mannen een rokerige kroeg of beter nog een golvende festivalweide)
v Jasper Schalks – Dancing on a Wire (Jasper klinkt zo authentiek dat je bijna vergeet dat dit spiksplinter nieuw is. Sound en sfeer van zijn album kan ik nu al blij van worden)
