Branden die festivaltickets ook zo bij jou in je broekzakken? Zo blij dat mijn checkApp het doet! Met een nieuw setje oordoppen in de achterzak al die gespaarde vakantiedagen opnemen de komende zomer. Langzaam kruipt de cultuursector weer uit haar schuilplaats. Juni was de maand van Kwint’s popnota: https://www.sp.nl/sites/default/files/popnota_naar_vore.pdf met noodzakelijke stappen om zeker na dit pittige jaar een gezonde popsector te creeëren en te houden. Er was deze maand ook weer een eerste teken van leven van Tape Toy (yes!) en verscheen er de eerste track van Queen’s Pleasure’s debuutalbum.
KIEFF
Op vrijdag 2 juli wordt de uitgestelde, verplaatste en daarna nog eens uitgestelde albumrelease van het eigenzinnige KIEFF gevierd in de Cinetol in de hoofdstad. Begin dit jaar brachten ze de single ‘Torch’ uit om het eerste lustrum (5jr) van de band te vieren, compleet met lyricvideo, want: QuoteTDI: “Al helemaal in de beginjaren speelden we met zoveel echo dat niemand ons kon verstaan”. Ruim 7 minuten bij elkaar met, laten we het zo zeggen, alle muzikale ideeën van al die jaren daarvoor door elkaar heen gemixt. Het vliegt echt alle kanten op. Het moge duidelijk zijn, de band gaat je met hun muziek geen moment rust geven. De eerste single van de nieuwe plaat ‘Game Time’, begint redelijk staccato, maar als na ongeveer een halve minuut de zang start klinkt alles alweer door elkaar. Dat moet live gewoon een feestje zijn toch? Om het voor ons overzichtelijk te houden hebben ze allemaal een andere kleur overall aangetrokken, wat ze in een recensie in het NRC vorig jaar al de geuzennaam ‘Playmobilpoppetjes’ opleverde. Ook die andere, deze maand verschenen single’s (‘Social Skills’ en ‘State of Being White’) hebben van die verwarrende ritmewisselingen en/of op het randje jengelende gitaarlijntjes. En oh, wat hou ik daarvan. Ik verwacht dat de rest van het album daar dus ook vol mee staat. Het past precies in het plaatje van de bands die je in en rond de hoofdstedelijke IJland Studio zal tegenkomen. Vooral bands als Canshaker Pi, Wasted Youth Club en recentelijk nog Hang Youth en POM. Het album is daarom ook door huisproducer Remko Schouten gemixed. De mastering deed opnieuw Henk Koorn (Hallo Venray) want die had ook al bij eerdere EP’s van de band geholpen. Als je net als vorig jaar een lekker verwarrende zomer wil, ben je van harte uitgenodigd bij een van hun komende shows.
I-o-a-na
Graag wil ik je voorstellen aan ‘de studentenkamerrocker van Nederland’. Of om het volledig en daardoor ook gelijk heel ingewikkeld te maken: Ioana Iorgu is geboren in Roemenië, opgegroeid in Maleisië en nu psychologie student en muzikant in Groningen. Heb je ‘m? Het was haar lerares Engels, waarschijnlijk nog aan de andere kant van de wereldbol, die haar op het spoor van zelf muziek maken zette. God zij geprezen! Wie dan lekker vrolijke deuntjes met een beetje Maleisische zonneschijn verwacht komt bedrogen uit. Ioana leerde zichzelf gitaar en drums spelen die steevast de basis vormen voor al haar tracks. De basis die zoals op haar Bandcamp zo mooi omschreven wordt als: ‘Het is een soundtrack van het koude stadsleven waaraan we proberen te ontsnappen‘. Van die zorgen die op haar single ‘Suffocate’ duidelijk terug te horen zijn. Je zou bijna denken dat het in Groningen altijd regent. De track was mijn eerste kennismaking met haar muziek en stond net als opvolger ‘Letters’ maar liefst 9 weken in de hitlijst die ik mag presenteren. Met dat verschil dat die laatste ook goud haalde en daarom nu officieel in haar Spotify bio benoemd wordt. Dat vind ik dan weer heel tof! Deze maand verscheen haar debuut EP ‘Thick Skin’. In de openingstrack hoor je heel nadrukkelijk de regel “Ritalin make me sick, calm me down, make me sink” Zó! De toon is gezet. Om over dat andere verdovende middel van track 3 ‘Wine’ maar te zwijgen. Die lange minuut klinkt net zoals je je ’s ochtends voelt na een flinke fles van die slobberwijn uit de lokale supermarkt. Laten we er maar vanuit gaan dat dat donkere met die ingewikkelde studie van haar te maken heeft. Heel toevallig verscheen haar scriptie op dezelfde dag als deze EP. Wat misschien ook nog wel kan helpen is om veel optredens voor haar te regelen, zodat ze de komende tijd ook lekker vaak buiten het grijze Groningen kan komen.
Triskelion
Het is weer typisch zo’n gevalletje van een jonge gast die nagenoeg met een gitaar om zijn nek geboren is. Zanger/gitarist Meryn Bevelander mag pas vanaf volgende maand zelf zijn kratje kopen in de super, maar hij heeft inmiddels vaker op een podium gestaan dan Floortje Dessing in een vliegtuig heeft gezeten, zeg maar. Voordat ze in 2018 met de band Sonic Whip begonnen speelde hij met zijn broers in binnen- en buitenland in de succesvolle Meryn Bevelander Band, een bluesrock band die sinds 2015 furore maakte in het blues circuit. Op zijn 11e kreeg hij de publieksprijs van de prestigieuze Sena Young Talent Guitar Awards uitgereikt. Bij zijn ‘grote broer’ Florian “de drummert” eigenlijk zo’n zelfde verhaal. Leerde het tikken tijdens lessen van ene Cesar Zuiderwijk en ene Tim van Delft (De Staat) en is sinds afgelopen week officieel gediplomeerd door de Tilburgse Rockacademie. Daar zit dan ook de link met het derde lid in dit ‘Triskelion’. Julien Verveer volgt daar namelijk de basopleiding. Ook hier het inmiddels traditionele verhaal. Er was een releasedatum, die verschoven, verplaatst en aangepast is, maar komende vrijdag 2 juli vieren in hun de release van hun debuutalbum ‘Triskelion’ in Doornroosje. Op de poster staat dat de titel verwijst naar een oud Keltisch symbool dat voor drie-eenheid en wedergeboorte staat. Geïnspireerd door bands als Foo Fighters, Queens of the Stone Age en… Navarone. Naast dat ze plaatsgenoten zijn, hebben ze nu ook in dezelfde studio opgenomen, bovendien blijven bij beide bands die verslavende zanglijnen met weerhaken in mijn hoofd hangen. De nieuwe single ‘Burn it Down’ blijkt de opener van het album, met letterlijk het inpluggen van de gitaar. Rock-E-Zine heeft het al mogen beluisteren en die spotten zware Soundgarden riffs, Beatles achtige koortjes en een Hammond orgel. Grote vent als je ze nu niet even snel gaat checken!
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is. Dit zijn de VINKJES van JUNI 2021:
v The Words – Windup Space (De urgentie van deze track voel ik in iedere nieuwe noot. Hou deze boys in de gaten!)
v Keep it together – Pip Blom (Toch iets positiefs aan de lock-down overgehouden. Een nieuw album van Pip met deze geweldige single als ’top-teaser’)
v Keep it together – Orange Skyline (Wat een luxe! Ook ‘broertje’ Niels kan dus goed zingen. Wat een verslavende nieuwe single is dit zeg!)
v This Present Darkness – The New Shining (Opnieuw een indrukwekkende track van TNS. Het klinkt wat tegenstrijdig (maar niet gelogen) ik ben blij met deze nieuwe single)
v Meat Market – Iguana Death Cult (Hoe heeft dit ‘slechts’ een b-kantje kunnen worden? Zegt ook weer veel over de tracks die wel het album Nude Casino gehaald hebben toch?)
