Door de nieuwe C’ronarules zag ik deze maand binnen een paar dagen één van mijn festivalkaartjes terugbetaald worden en twee tickets naar volgend jaar doorgeschoven worden. Het verdient geen gouden plak allemaal, en het is voor het eerst dat ik blij ben niet ‘in de muziek’ mijn brood te moeten verdienen. De motivatie binnen die sector om steeds weer opnieuw op te staan is bewonderingswaardig vind ik. Muzikaal is het traditiegetrouw deze vakantiemaanden iets rustiger, maar er is uiteraard alsnog veel fijns te ontdekken.
Dancy Mazey
Een van haar eerste bandjes heette Another Desperate Voice. Met 4 vrienden was ze een Drentse poppunkband begonnen. In die tijd moet ze al bedacht hebben dat ze van muziek haar beroep wilde maken. De jonge Nadine Appeldoorn koos voor de popacademie in Enschede. Iedere dag helemaal vanuit Assen met de trein, aan motivatie geen gebrek lijkt me zo. Inmiddels zijn we een aantal jaartjes verder, is ze verhuisd naar de hoofdstad en speelde met haar nieuwe band Mazey Haze halverwege mei dit jaar in Paradiso voor het afstuderen aan het conservatorium van Amsterdam. Niet lang daarna bracht ze haar über verslavende debuutsingle ‘Sad Lonely Groove’ uit. Of zoals in haar Spotify bio staat: ‘music you can dance to while your sad’. Deze track is namelijk geschreven toen het niet zo lekker met haar ging. Haar relatie ging uit en het voelde of ze er helemaal alleen voor stond. Muzikale duizendpoot Sam Verbeek, die ik nog ken als alleskunner bij bands als Echo Movis en 45AB, was haar muzikale beschermengel. Samen hebben ze deze track geschreven, hij was producer en speelde een groot deel van de instrumenten in. Inmiddels staat er een teaser van de nieuwe single ‘Headspin’ online. En dat doet bijzonder veel goeds vermoeden. Trouwens ook voor haar debuut EP ‘Always Dancing’ die op stapel staat. Via één van de Daniel’s van de band Feng Suave, die ze toevallig tijdens een verjaardagsfeestje ontmoette, gaat haar muziek nu ook via het Australische label ‘Lustre’ uitgebracht worden. In Drenthe zouden ze zeggen: ”t kun een stuk minder’. Voorlopig is een podiumplek op Into The Great Wide Open: Let It Happen in het eerste septemberweekend de eerste mogelijkheid om haar live te checken. Ik zou haar persoonlijk ook begin volgend jaar een Gronings podium gunnen. Ik moet namelijk heel nodig een ‘sad year’ weg dansen. (met Jansen)
New Born
Omdat ik stagemanager was bij de Popronde in Woerden, ontmoette ik Menno (van Marle) voor het eerst omdat hij inviel bij de bevriende band ‘The Spvrk’. Het was een toffe middag en je weet hoe dat gaat, oh ben jij die… van…? Wil je eens naar mijn bandje luisteren? Sindsdien stond ‘Windup Space’ op mijn ’te checken-lijstje’. Samen met zijn broertje, drummer Steven en goede vriend Jesse Kwaks waren ze in 2012 de band al begonnen. Sindsdien is er in 2016 een EP en drie jaar later het debuutalbum ‘Shelter’ uitgekomen. Ik hoorde een lekker energieke band en realiseerde me later pas dat de tracks over depressie, verdriet en eenzaamheid gingen. Het leek bijna tegenstrijdig met die gezellige zondagmiddag in Woerdcity. Vorig jaar kwam de single ‘Wide Eyed’ van ze uit. In een interview bij KINK (online nog te checken) vertelt hij erover aan dj Bas van Dalen hoe hij door de steun van zijn broer hulp zocht voor zijn ‘sociale angst’. De track verhaalt erover dat alles niet altijd perfect hoeft te zijn. Je legt jezelf dan zoveel druk op dat het verlammend kan werken. Zelf ben ik heul erg fan van ‘The Words’, tot nu de laatst verschenen track van de band. Een epos van ruim 5 minuten. Iemand heeft een ander iets misdaan, maar blijft dat ontkennen. Bij de regel “you’re not the only one!” krijg ik steevast een rilling over mijn armen. Beide tracks staan op de nieuwe EP die ze 6 augustus gaan uitbrengen. Of nouja, de single ‘Born’ verschijnt waarmee “Endless Sky” compleet is. Het is Menno’s lockdown verjaardags track. Het besef dat je steeds ouder wordt en dat al je jeugdige toekomstplannen misschien niet allemaal zal verwezenlijken. Nou en! “It’s okay to move at your own pace.” Goed om te beseffen dat ze dan misschien niet zo piep meer zijn, maar volgend jaar als band dus wel al hun ’tinnen’ jubileum vieren!
VVV (Vijf Vinkjes van Vergeer) Een selectie van ‘slechts’ vijf liedjes uit het enorme aanbod wat er deze maand uitgekomen is.
Dit zijn de VINKJES van JULI 2021:
v Can’t wait – Tommy Gazer (Lekker hoor van beukestein. Nu wil ik ze alleen nog maar meer live kunnen zien. Wachtend op betere tijden)
v Tired – Tape Toy (Ein-de-lijk een nieuwe van de tapetoytjes. Tired van het wachten tot er podia gebouwd worden om weer compleet te slopen!)
v excuse me / off grid – Foxlane (De boys bewijzen hier even veel meer te zijn dan die ‘spontaan’ ontstane wereldhit bij Peaky Blinders)
v EaT mY bRaiN – Sophie van Hasselt (Uber catchy. Ondanks het gebrek aan zon verdwijnen hierdoor mijn grijze wolken als sneeuw voor de zon)
v In this together – Tim Dawn (Als iemand het ambacht van liedjes schrijven snapt! Kom maar door met dat debuutalbum)
